در سگمان های بالاتر سینه ای، دسترسی به گانگلیون های ریشه خلفی مشکل است که علت آن روی هم قرارگیری ساختمان های آناتومیک است. از این موانع می توان به ستون مفاصل فاست وسیع،مفاصل زوائد عرضی با دنده ها و مهم تر از همه ریه ها اشاره نمود.
روش کار نورولیز امواج رادیویی گانگلیون های ریشه خلفی در فقرات سینه ای
به خاطر هم پوشانی زیادی که در سگمان های سینه ای وجود دارد، باید دو بلوک تشخیصی یا بیشتر از دو تا در سطوح مختلف انجام داد تا سگمان گرفتار را مشخص نمود. می توان از یک بلوک بین دنده ای به عنوان بلوک تشخیصی عصب سمگنتال سینه ای استفاده کرد. سطحی که باعث بیشترین کاهش درد شود، به عنوان سطح مورد نظر برای نورولیز امواج رادیویی گانگیون ریشه خلفی در نظر گرفته می شود. در فقرات سینه ای بالاتر، امکان انجام روش کلاسیک (پشتی پهلویی) وجود ندارد، زیرا فورامن ها بیشتر به سمت جلو نگاه کرده و زاویه دنده ها مانع از انتخاب زاویه دقیق سوزن می گردد.
بنابراین،برای رسیدن به گانگلیون های ریشه خلفی مهره هفتم سینه ای و مهره های بالاتر، از روش دیگری استفاده می شود. بیمار در وضعیت خوابیده به شکم قرار گرفته،و از روش پشتی استفاده می شود. نقطه هدف قسمت بالایی پشتی(کرانیودورسال) سوراخ بین مهره ای بوده، و بنابراین مشابه همان نقطه هدف در روش کلاسیک پشتی پهلویی می باشد نقطه ورود، نقطه میانی پدیکل در نمای قدامی خلفی است.
این نقطه ورود در نمای پهلویی هم چک می شود که در آن هدف باید ربع فوقانی خلفی سوراخ باشد یعنی جایی که گانگلیون ریشه خلفی قرار دارد. تحت راهنمایی فلوروسکوپی با نمای خلفی قدامی با استفاده از سیم کرشنر شماره 16،تحت بی حسی موضعی یک سوراخ کوچک در لامینای مهره ایجاد می گردد. یک خطر بالقوه در این کار، سوراخ کردن مفصل فاست است. سپس کانول امواج رادیویی از طریق این سوراخ به دخل نقطه مناسب گذاشته می شود و محل آن در نمای پهلویی کنترل می گردد، که باید در قسمت بالایی پشتی سوراخ بین مهره ای باشد.
استیلیت کانول خارج می گردد و پروب امواج رادیویی به جای آن گذاشته شده و تحریک با میزان 50 هرتز داده می شود. بیمار باید باتحریک 4/0 تا یک ولت، احساس قلقک و مورمور در درماتوم مربوطه وجود داشته باشد. تحریک 2 هرتزی با آستانه ای کمتر از 5/1 برابر آستانه حسی نباید باعث بروز انقباض عضلات بین دنده ای شود. پس از اطمینان از محل مناسب،5/0 میلی لیتر ماده حاجب محلول در آب غیریونی(مانند امنی پک یا ویزی پک) تزریق می شود تا وجود تزریق داخل عروقی یا داخل دورا منتفی گردد. پس از اطمینان از محل صحیح نوک سوزن، 1 تا 2 میلی لیتر لیدوکائین 1 تا 2% تزریق شده و نورولیز با درجه حرارت 67 درجه سانتی گراد برای 60 ثانیه انجام می گردد.
ممکن است از امواج رادیویی پالسی (پالس های 2هرتزی و 20 میلی ثانیه طی 120 ثانیه) استفاده شود، اما ثابت نشده که این روش موثرتر بوده یا کمتر از نورولیز امواج رادیویی باعث تخریب نابجا گردد. در سطوح پایین تر،همان روش سطوح کمری را می توان استفاده کرد. محل سوزن،خصوصیات تحریک، و معیارهای تخریب یکسان است. این روش تحت عنوان نورولیز امواج رادیویی در ناحیه کمری، توضیح داده شده است.
تجهیزات نورولیز امواج رادیویی گانگلیون های ریشه خلفی در فقرات سینه ای
از یک کانول 10 سانتی متری شماره22 ، با نوک فعال 5 میلی متر می توان استفاده کرد. این سوزن را می توان با دست خم نمود تا روش پاراساژیتال را انجام داد. برای روش دورسال، از سیم کرشنر شماره16 برای ایجاد سوراخ با مته در لامینا می توان استفاده کرد.
مراقبت بعد از عمل نورولیز امواج رادیویی گانگلیون های ریشه خلفی در فقرات سینه ای
یکی از مهمترین عوارض بعد از عمل، امکان آسیب به ریشه عصب یا طناب نخاعی در حین جای گذاری سوزن است. عارضه شایع دیگر، نوریت است. احتمال کمی برای بروز پنوموتوراکس یا هموتوراکس وجود دارد. این عوارض را باید به تفضیل برای بیماران کاندید امواج رادیویی پالسی توضیح داد. عوارض دیگر شامل عفونت،افزایش درد، خونریزی و کبودی می باشد. می توان بیماران را چند ساعت پس از عمل ترخیص نمود. در صورت شک به پنوموتوراکس، انجام رادیوگرافی الزامی است.
-
خواننده گرامی:
پیشنهاد می شود مطالب زیر را جهت کسب اطلاعات بیشتر مطالعه فرمایید
