آسپرین چیست

آسپرین که به نام استیل سالیسیلیک اسید ای آ.اِس.آ نیز شناخته شده است، متعلق به خانواده ای از داروها به نام سالیسیلاتها است. سالیسیلات به جزء فعال موجود در این دارو اشاره دارد. مقادیر پایین آسپرین و سایر سالیسیلاتها به بهبود سردردها، درد خفیف کمک می کند. مقادیر بالاتری از این دارو که به طور منظم در طول مدتی از زمان مصرف شود، به بهبود درد، گرما، قرمزی و تورم ناشی از التهاب بسیاری از انواع آرتریت و بیماری های وابسته به آن، کمک می کند. نظارت دقیق پزشک و داروسازتان منجر به این می شود که شما حداکثر منفعت و کمترین عوارض جانبی را از دارویتان بدست آورید.

همه ی قرص های آسپرین یا سالیسیلات مانند هم نیستند. آسپرین عمومی یا بدون اسم خاص معمولاً کمترین قیمت را دارد. اقتصادی ترین راه برای خریدن، آسپرین ساده به صورت خریدن قوطی های محتوی 1000 قرص است. اگرچه قبل از خریدن مقادیر بالایی از آسپرین ساده باید مطمئن شوید که معده ی شما می تواند آن را تحمل کند. اشکال متعددی از سالیسیلات ها به منظور استفاده در مقادیر مناسب و برای پیشگیری از بروز آزردگی معده ساخته شده است.

این اشکال شامل موارد زیر است:

به شکل مایع، قرص های محتوی ماده ضد اسید معده، قرص های دارای پوشش خاص (به نام پوشش روده ای) که آن ها را از حل شدن در معده محافظت می کندو کپسول یا قرص هایی که آسپرین را خیلی آهسته به داخل جریان خون آزاد می کنند.

سالیسیلاتهای غیر استیله از نظر شیمیایی یا آسپرین متفاوت هستند. آن ها معده را کمتر تحریک می کنند و با عملکرد کلیه یا پلاکت تداخل نمی کنند. این ها جزء داروهای تجویزی هستند. اگر شما نوع خاصی از دارو را تحمل می کنید همان را ادامه دهید.

تفاوت در روش هایی که قرص ها حل می شوند می تواند باعث شود که برخی انواع خاص داروها معده را بیشتر از انواع دیگر تحریک کنند. علاوه بر این داروها، داروهای متعدد مربوط به سرفه و سرماخوردگی، شل کننده های عضلانی و داروهای ترکیبی ضداحتقان و آنتی هیستامین، نیز محتوی آسپرین هستند. قبل از استفاده از این داروها با پزشک یا داروسازتان مشورت کنید.

عوارض جانبی آسپرین

عوارض جانبی داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی، مربوط به آسپرین هم هستند. در مصرف آسپرین همانند هر داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی دیگر احتیاط کنید. اگر آسپرین در مقادیری بالاتر از آنچه توسط پزشک تجویز شده مصرف شود، می تواند باعث سمیت (مسموم شدن) شود که ممکن است خفیف (صدای زنگ در گوش یا کری خفیف) یا شدید (کوما) باشد. در موارد خاصی آسپرین نسبت به سایر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی خطر بالاتری در ایجاد ناراحتی معده و یا زخم های معده دارد.

آسپرین ساده، بیشتر تمایل دارد به دیواره معده تهاجم کند. البته بیشتر افراد، آسپرین دارای پوشش روده ای و نیز سایر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی را تحمل می کنند. سالیسیلاتهای غیر استیله مثل تریسیلات و دیسالسید نسبت به آسپرین ساده مشکلات گوارشی کمتری ایجاد می کنند. ثابت شده که آسپرین با عملکرد پلاکت ها (سلول های دخیل در لخته شدن خون) تداخل می کند.

در نتیجه برخی افرادی که آسپرین مصرف می کنند به آسانی دچار کبودی پوست می شوند. افرادی که مشکلات عمده مربوط به خونریزی دارند نباید آسپرین مصرف کنند، اگرچه سالیسیلاتهای غیر استیله با عملکرد پلاکت ها تداخل نمی کنند. نهایتاً احتمال بروز سندرم رای (Reye’s syndrome) وجود دارد.

این بیماری، بیماری نادری است که برخی اوقات در بچه ها یا نوجوانان مبتلا به آبله مرغان یا آنفلوانزا که در عین حال آسپرین و نه سایر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی هم مصرف می کنند روی می دهد.

علایم آن عبارتند از: استفراغ مکرر، رفتار غیر معمول، عدم شناخت، خستگی شدید، سردردهای دردناک. اگر شما یا فرزندتان مبتلا به آبله مرغان یا آنفلوانزا هستید و همزمان آسپرین مصرف می کنید با پزشکتان تماس بگیرید. پزشکتان احتمالاً به شما توصیه خواهد کرد که برای مدتی آسپرین مصرف نکنید.

میزان مصرف آسپرین

از آنجایی که داروی آسپرین به روش های متفاوتی افراد را تحت تأثیر قرار می دهند، تنها پزشکتان می تواند مشخص کند که شما چه مقدار دارو را تحمل کنید. برای تعیین بهترین مقدار مصرف داروی آسپرین برای شما ممکن است پزشکتان هر چند وقت یکبار سطح خونی را در بدنتان کنترل کند. انواع متفاوت آسپرین دارای مقادیر متفاوتی از دارو، در هر قرص هستند.

حتماً مقدار دارویی را که پزشکتان تجویز کرده با مقدار دارویی که با هر قرص مصرف می کنید کنترل کنید. هر قرص استاندارد محتی 5 گرن (grain معادل 8/64 میلی گرم) آسپرین است که معادل 325 میلی گرم از داروست. آسپرین با عنوان نیروی آرتریت یا نیروی بیشتر محتوی مقدار آسپرین بیشتری در هر قرص (معمولاً 500 میلی گرم) است. معمولاً اگر از قرص های آسپرین 325 میلی گرمی به جای قرص های نیروی آرتریت یا نیروی بیشتر استفاده شود، بیمار هزینه کمتری به ازای هر واحد مصرف متحمل می شود.

داروهای جایگزین آسپرین

استامینوفن برای تسکین سردردها، تب و درد خفیف استفاده می شود. اگر چه التهاب ناشی از بسیاری انواع آرتریت یا بیماری های وابسته به آن کاهش نمی دهد. شما می توانید به منظور کنترل درد، استامینوفن را جایگزین آسپرین یا هر داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی دیگری کنید، اما برای کاهش التهاب و تورم که خود، باعث تولید می شود قابل استفاده نیست.

پزشکتان به شما خواهد گفت که استامینوفن برای شما مناسب است یا خیر. آسپرین می تواند به صورت ترکیب با استامینوفن در یک قرص، برای بهبود آرتریت و سایر بیماری های وابسته استفاده شود. گاهی داروهایی مثل کافئین، آنتی هیستامین ها، داروهای خشک کننده بینی و خواب آورها نیز اضافه می شوند. اگرچه برخی از این داروها استفاده های ویژه ای برای برخی بیماری های حاد و خاص مانند سرماخوردگی و سردرد دارند، نباید در آرتریت مزمن (طولانی مدت) استفاده شوند. اگر شما به ترکیبی از این داروها نیاز دارید، نسخه جداگانه، برای هرکدام دریافت کنید. میزان مصرف هر کدام باید به صورت جداگانه تعدیل شود تا بیشترین سود و کمترین عوارض جانبی، حاصل شود.

نکاتی مهم در مصرف آسپرین

هنگامی که شما شروع به مصرف آسپرین یا هر داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی دیگری می کنید، یک هفته یا بیشتر ممکن است طول بکشد تا شما احساس بهتری پیدا کنید. هفته های زیادی ممکن است بگذرد تا شما تأثیر کامل دارو را احساس کنید. برای این که دارویتان به شما کمک کند، دستورات پزشکتان را پیروی کنید.

قبل از شروع به مصرف داروی آسپرین، اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، پزشکتان را مطلع سازید:

به هر نوع داروی تجویزی یا غیرتجویزی حساسیت دارید. باردار هستید یا تصمیم دارید در طی دورانی که این دارو را استفاده می کنید باردار شوید. شیر می دهید. از آسپرین یا هر نوع داروی ضد درد دیگر استفاده می کنید. هر نوع مشکل پزشکی دیگر دارید، به ویژه مشکلات مربوط به خونریزی، فشار خون بالا، بیماری قلبی، دیابت، زخم معده، بیماری کلیه، آسم یا مشکلات کبدی.

هرگز اجازه ندهید فرد دیگری از داروهای شما استفاده کند و خودتان هیچگاه از دارویی که برای فرد دیگری تجویز شده استفاده نکنید. حتی اگر هر دوی شما مبتلا به یک نوع آرتریت باشید، ممکن است دارویی که برای فرد دیگر مناسب است برای شما مناسب نباشد. هرگز بدون مشورت با پزشکتان میزان مصرف داروی خود را کاهش ندهید و یا مصرف آن را قطع نکنید. ممکن است زمانی پیش آید که شما احساس بهتری داشته باشید و بیماری آرتریت آزارتان ندهد، اما این به آن مفهوم نیست که بیماریتان از بین رفته است. شما ممکن است هنوز التهاب داشته باشید اما بدون درد. کاهش یا قطع مصرف دارو از سوی خودتان می تواند در روند درمان بیماریتان تداخل ایجاد کند.

در واقع، قطع مصرف دارو می تواند حتی علایم بیشتری ایجاد کند. شما زمانی داروی خود را قطع کنید که دچار واکنشی حساسیتی یا عوارض جانبی جدی شده باشید. اگردردتان شدیدتر شد، مصرف دارو را افزایش ندهید. میزان مصرفی داروی شما با نیازهای خاص خودتان تعدیل شده است و اگردر شرایط مشکل تر میزان بیشتری دارو مصرف کنید، منفعت کمی از آن خواهید برد.

در حقیقت، حتی ممکن است خطرناک باشد. اگر دردتان شدیدتر شد، با پزشکتان مشورت کنید. اگر داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی مورد استفاده شما باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شما می شود، رانندگی نکنید یا با ماشین آلات کار نکنید. حتماً باید بدانید که دارویتان چه تأثیراتی بر شما دارد. هرگز داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی را همراه با الکل یا قهوه یا سایر نوشیدنیهای محتوی کافئین (مثل چای، کاکائو، نوشیدنیها غیر الکلی) استفاده نکنید.

این نوشیدنی ها ممکن است مشکلات معده را تشدید کنند. از داروهای دیگر محتوی آسپرین یا سایر تسکین دهنده های درد بدون مشورت با پزشکتان استفاده نکنید. این مسئله شامل داروهای غیر تجویزی سرماخوردگی یا تسکین دهنده های درد یا سایر داروهای تجویزی نیز می شود. اگر شما از این داروها نیز علاوه بر داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی تجویز شده برای خودتان استفاده کنید، این مسأله می تواند باعث بروز عوارض جانبی ناشی از وجود مقادیر بیش از اندازه داروی ضدالتهابی تجویز شده، شود.

همیشه فهرست محتویات این داروها را که بر روی برچسب این محصولات نوشته شده را بخوانید. اگر داروی شما محتوی استیل سالیسیلیک اسید یا سالیسیلات است، قبل  از مصرف آن با پزشکتان مشورت کنید. اگر زخم های فعال معده، یا دوازدهه دارید، از آسپرین استفاده نکنید. هر کسی که مبتلا به زخم پپتیک بوده باید در مصرف آسپرین احتیاط کند، چرا که می تواند منجر به عود بروز زخم شود. 7 تا 10 روز قبل از انجام عمل جراحی از آسپرین استفاده نکنید و تا 3 روز پس از جراحی (شامل جراحی های دهان) داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی مصرف نکنید تا از خونریزی بیش از حد در طول جراحی یا پس از آن جلوگیری شود.

درمورد هر دارویی که استفاده می کنید، به نکات زیر توجه کنید:

نام عمومی و نام خاص دارو و نیز عوارض جانبی آن. این دارو چگونه به شما و بیماریتان (آرتریت) کمک می کند. چگونه به طور صحیح از دارو استفاده کنید. همیشه دارو را همراه با یک غذای کامل و مقدار زیادی مایع و در وضعیت نشسته مصرف کنید. اگر امکان مصرف آن همراه با غذای کامل وجود نداشته باشد، بهترین راه بعدی این است که آن را همراه با یک داروی ضد اسید معده و یا به شکل دارای پوشش روده ای یا به شکل آزادسازی تدریجی آن مصرف کنید.

اگر این دارو را به طور منظم استفاده می کنید و یک نوبت آن را فراموش کردید، دارو را در نوبت بعدی مصرف کنید. هرگز از میزان دو برابر دارو استفاده نکنید. داروی مصرفی روزانه تان را داخل یک دستگاه تنظیم قرص قرار دهید و آن را همراه داشته باشید. اگر قرار است برنامه معمول روزانه تان تغییر کند، داروی بیشتری همراه خود داشته باشید. اطلاعات نوشته همراه دارو را بخوانید. اگر مشکل یا پرسشی دارید، با پزشک یا داروسازتان تماس بگیرید. اگر فکر می کنید دارویتان کمکی به شما نمی کند با پزشکتان تماس بگیرید. اما همیشه زمان کافی، برای اثر کردن، را به دارو بدهید.

• خواننده گرامی

• پیشنهاد می شود مطلب  داروهای ضد التهاب غیر استروئید را جهت کسب اطلاعات بیشتر  مطالعه فرمایید