تنه های سمپاتیک پاراورتبرال گردنی از رشته های پیش عقده ای تشکیل می شود که از شاخ قدامی جانبی اولین و دومین سمگنتال نخاعی منشاء گرفته اند که عصب دهی سر و گردن را به عهده دارند.
این رشته های پیش عقده ای همراه با ریشه های شکمی اولین و دومین سینه ایT1 وT2 و تحت عنوان شاخه های ارتباطی سفید عبور کرده و سپس به زنجیره سمپاتیک متصل شده که هریک در عقده های گردنی فوقانی، میانی یا تحتانی، سیناپس می کنند.
گانگلیون تحتانی گردن، گانگلیون ستاره ای نامیده می شود و تمام رشته های پیش عقده ای در اینجا سیناپس کرده یا از این عقده عبور می کنند.
سپس رشته های پس عقده ای پس از عبور در طول شرائین کاروئید یا رفتن به سمت شبکه گردنی یا اعصاب فوقانی گردن به سمت بالا می روند تا اعضاء گردنی را عصب دهی کنند.
رشته های پیش عقده ای که اندام فوقانی را عصب می دهند، از دومین سینه ای تا هشتمین یا نهمین سینه ای منشاء گرفته و همراه با ریشه های شکمی دومین تا هشتمین سینه ای تحت عنوان شاخه های ارتباطی عبور کرده تا به زنجیره سمپاتیک متصل شوند.
سپس به سمت سر بالا رفته و در گانگلیون های دوم سینه ای، اول سینه ای،عقده ستاره ای یا گاهی اوقات عقده میانی گردنی، سپناپس شوند.
بعضی از رشته های پس عقده ای، شبکه اطراف شریان ساب کلاوین را تشکیل می دهند.
با این حال ، بیشتر این رشته ها به سمت اعصاب نخاعی قدامی پنجم گردنی تا اول سینه ای رفته ( تحت عنوان شاخه های ارتباطی خاکستری) و به اعصاب نخاعی قدامی متصل شده و شبکه بازویی را تشکیل می دهد.
اغلب، گانگلیون تحتانی گردنی و گانگلیون فوقانی سینه ای به یکدیگر متصل شده و گانگلیون ستاره ای را می سازند. گاهی اوقات ، گانگلیون میانی گردنی به گانگلیون ستاره ای متصل می شود.
