استئوآرتریت بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می شود .نام دیگر این بیماری آرتروز است و بعضی دیگر معتقدند که استئوآرتروز نام بهتری برای این بیماری است. استئوآرتریت یا آرتروز یک بیماری تخریبی در مفصل است (تخریب غضروف مفصل)که پیشرونده بوده ولی علی‌رغم نامگذاری آن, استئوآرتریت یا آرتروز یک بیماری التهابی نیست (بر خلاف آرتریت روماتویید).چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه است.
در استئوآرتریت یا آرتروز تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی داریم که باعث التهاب بافت‌های اطراف می‌گردد. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد ولی شایع‌ترین مفاصل درگیر در استئوآرتریت یا آرتروز عبارتند از ” مفاصل دست، پا، زانو، ران و ستون فقرات “. بیماری آرتروز بسیار شایع است و در ۲۵٪ ویزیتهای پزشکان عمومی و ۸۰٪ رادیوگرافی افراد بالای ۶۵ سال دیده می‌شود (البته فقط ۶۰٪ آنان علامت دارند).
نشانه های ابتلا به آرتروز :
آرتروز بیماری ای است که مشخصه آن تخریب پیش رونده غضروف مفصل است؛ غضروف بافتی لغزنده است که انتهای استخوان ها را در یک مفصل می پوشاند. اگر این غضروف آسیب ببیند، شروع بیماری آرتروز تلقی می شود. بیماری آرتروز بتدریج پیشرفت کرده و غضروف را کاملا از بین می برد. آرتروز یا استئوآرتریت شایع ترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است. تاکنون درمانی قطعی برای پیش روندگی آرتروز وجود ندارد، پس بسیار مهم است که نگذاریم دچار آرتروز شویم.
عوامل موثر و زمینه ساز ابتلا به آرتروز :
1- هر چه سن بالاتر رود، خطر ابتلا به بیماری آرتروز بیشتر می شود، به گونه ای که در همه افراد بالای ۶۰ سال نشانه های آرتروز در گردن را می توان یافت. البتهبیماری آرتروز ممکن است بدون علامت باشد که در عکسبرداری مشخص می شود.
2- افزایش وزن ، تغذیه نامناسب و بیماری های رماتیسمی (در صورت درمان نشدن) مفصل را بیمار می کند. آسیب مفاصلی مانند رباط نیز اگر درمان نشود، به ابتلا به بیماری آرتروز منجر می شود. افرادی که آرتروز دارند باید بیشتر مراقب باشند؛ آرتروز دردی است که با فعالیت افزایش می یابد و با استراحت بهتر می شود. استفاده صحیح از مفاصل، تقویت مناسب عضلات و مصرف داروهایی که تجویز می شود، به صورت خوراکی یا تزریق در مفصل و در نهایت جراحی از راه های درمان این بیماری است.
