عمل جراحی دیسک بین مهره ای

عمل جراحی دیسک بین مهره ای

شایع ترین دلایل و ضرورت های پذیرفته شده ی عمل جراحی دیسک بین مهره ای عبارتند از:

1) وجود علائم و نشانه های درگیری شدید نخاع و ریشه های عصبی مثل Saddle Anesthesia، اختلال اسفنکتری، اختلالات پیش رونده ی حرکتی در اندام تحتانی و…

2) نقایص عصبی پیش رونده مانند اختلال حرکتی در اندام تحتانی و…

3) نقایص عصبی قابل توجه و شدید.

4) دردهای شدید و ناتوان کننده ای که به درمان طبی به مدت چهار تا شش هفته پاسخ نداده باشند.

5) دردهای قابل توجی که زندگی بیمار را مختل کرده و با درمان های مناسب طبی برطرف نشده باشند.

6) دیسک پاره شده و بیرون زده (اکسترود) در MRI با توجه به تجربه ی جراح.

روش های عمل جراحی

روش های مختلفی برای عمل جراحی وجود دارد، در معمولترین روش ها، دیسک بین مهره ای به طور کامل برداشته شده و ممکن است با صلاحدید جراح، از دیسک مصنوعی یا قطعات استخوانی با یا بدون Implantهایی، مثل Cage به جای آن هااستفاده شود.

• Discectomy

تخلیه ی دیسک می تواند با توجه به نظر جراح به صورت های مختلفی انجام شود. برخی، تنها برداشتن قطعه ی آزاد شده ی دیسک را توصیه می کنند، این روش معمولاً توسط آندوسکوپ صورت می گیرد اما در اصطلاح عامه پسند، بنام عمل جراحی لیزری شناخته می شود که مطلقاً صحیح نیست، علاوه بر مخاطرات ناشی از عدم ورزیدگی احتمالی جراح، باقی ماندن قطعاتی از دیسک های پاره شده و نیز عدم امکان تخلیه ی دیسک معیوب، از دیگر مسائل مرتبط با این روش می باشند، اما عمدتاً به دلیل لوکس بودنش مورد توجه قرار می گیرد ولی تجربیات مؤلف- حداقل در شرایط جامعه ی ما- چندین کاری را پیشنهاد نمی کند.

• Laminectomy

در مواردی که تنگی کانال نخاعی- با یا بدون – فتق دیسک بین مهره ای وجود داشته باشد، ممکن است جراح برای برداشتن کل لامینای مهر در یک یا چند سطح تصمیم بگیرد. برداشتن لامینا در صورتی که به طور صحیح انجام پذیرد، هیچگونه بی ثباتی و مشکلی برای بیمار ایجاد نخواهد کرد. بر عکس، در موارد انتخابی و در شرایطی که به درستی انجام پذیرد، افزایش قطر فضای کانال نخاعی بسیار ارزشمند و مفید خواهد بود و بسیاری از مشکلات بیمار مثل لنگش نوروژنیک و بسیاری از علائم عصبی را برطرف خواهد کرد. در صورتی که نیاز به برداشتن تعداد زیادی از لامیناها باشد، به ویژه در افراد چاق، مؤلف ترجیح می دهد از Instrument استفاده کند.

سیگار و اثرات آن بر دیسک بین مهره ای

سیگار یکی از بلایایی است که انسان، خود برای از بین بردن تدریجی وجودش، آن را ابداع کرده است. در این بخش قصد این نیست که مضرات سیگار ذکر شوند، بلکه تنها خلاصه ای از اثرات مخرب آن بر دیسک آورده می شود.

ترکیباتی که با دود سیگار وارد بدن ما می شوند، آنزیم هایی را فعال می کنند که مسئول تخریب ساختمان طبیعی دیسک بین مهر های هستند. به عبارت دیگر، احتمال پیدایش دیسک های متعدد در افراد سیگاری بیش از سایرین است، به ویژه اگر سایر عوامل آسیب رسان به طور هم زمان وجود داشته باشند. از سوی دیگر شانس موفقیت عمل جراحی در سیگاری ها کمتر از دیگران است، چرا که سیگار بر عملکرد ریه تأثیر منفی گذاشته و احتمال پیدایش عفونت های ریوی پس از عمل را افزایش می دهد. سیگار همچنین باعث افزایش فعالیت های التهابی در مفاصل ستون فقرات می شود. دود سیگار با کاهش میزان اکسیژن خون و مکانیسم های ناشناخته ی احتمالی، شانس موفقیت پیوند استخوانی در جراحی های ستون فقرات را  نیز کاهش می دهد. محققین قطع سیگار را حداقل یک ماه قبل از عمل جراحی توصیه می کنند، زیرا حداقل زمان لازم برای بهبود عوارض ریوی و کاهش ترشحات راه های هوایی یک ماه است.

• خواننده گرامی

• پیشنهاد میشود مطالب زیر را جهت کسب اطلاعات بیشتر مطالعه فرمایید

درمان دیسک کمر بدون جراحی

ستون فقرات

کمردرد

منبع : کتاب علل و درمان دردهای ستون فقرات